Pizzaparty

Iedereen vindt een pizzaparty leuk en wil een keer langskomen. Hoe ik het logistiek aanpak als er veel mensen op bezoek komen?

Inmiddels zijn we al een aantal keren met een grote groep (tot bijna 20 man) geweest en heb ik gemerkt dat je inderdaad in het organiseren van het hele gebeuren, wat rituelen ontwikkelt. Om te beginnen moet je boodschappen doen. Veel ingrediënten zijn hetzelfde, ook al zoek ik iedere keer weer naar andere speciale lekkere dingen om uit te proberen. Om niets te vergeten heb ik een lijstje in Excel (met c :-) gemaakt. Lekker makkelijk. Je print het uit en kunt zo naar de winkel. Er staan een heleboel lekkere dingen op, die je natuurlijk niet allemaal hoeft aan te schaffen, maar je kunt een keuze maken. Als jij of iemand anders nog aanvullende suggesties hebt hou ik me natuurlijk aanbevolen. Bij het prepareren van de ingrediënten en het klaarzetten van de tafel met toppings gebruik ik het lijstje ook, om niets te vergeten.

Even iets over de ingrediënten. Een Italiaanse pizza hoeft niet veel beleg op. In de houtoven maken we dunnere pizza's als dat we gewend zijn te krijgen in het Italiaanse restaurant, waar soms wel een halve meter dik beleg op zit.(Kan ook lekker zijn!)

In een houtoven krijgt de pizza drie soorten warmte. Straling van de wanden, convectie van de hete lucht en reflectie van de vlammetjes van het vuur. Dat is heftig. In een goed verwarmde houtoven is de pizza werkelijk in 90 seconden gaar. Sneller dan de gasoven bij het restaurant. Dik belegde pizza's zouden in de houtoven van buiten verbranden en van binnen niet gaar worden. In Italië zegt men dat de kunst van het pizzamaken is: De kunst van het weglaten. Gebruik een paar ingrediënten die in smaak en hoeveelheid goed op elkaar zijn afgestemd. Dat zie je bv duidelijk bij de Pizza Napolitana. Tomatensaus, mozzarella, ansjovis en olijven. That's it. Omdat je zo weinig ingrediënten gebruikt is de KWALITEIT hiervan natuurlijk cruciaal. Als je een houtoven hebt; probeer het uit!!

Gebruik in ieder geval goeie smaakvolle olijfolie en meel van het type Tenera Tipo 00 meel. (Meel van zacht graan met een 00 maling). Dit geeft echt een fijnere korst en onderkant, dan het gewone meel dat je in Nederland krijgt. Ga ernaar op zoek. Ook als je op het platteland woont waar geen Italiaanse tratoria in de buurt is. De betere supermarkt in de stad heeft het! Als olijven voor de pizza (Napolitana) gebruik je de droge zwarte. Dus niet die natte zwarte uit blik.

TIP: Nog zo'n lekkere combinatie: Tomatensaus, plak gerookte zalm, en daarop stukjes brie. Slechts drie ingrediënten, en je weet niet wat je proeft! Een andere favoriet: Tomatensaus, stukjes peer (uit glas of blik), geitenkaas, en als de pizza dan klaar is, wat verse blaadjes ruccola erover.

Op een warme zomeravond (hebben we die nog wel eens in Nederland?) smaakt een bruisende Lambrusco wit of rood dan weer feestelijker als de toch wat zwaardere Chianti of de hippe Rosé. Zo kan die wel weer!

Hoe ik het deeg prepareer kun je hier downloaden, en hoe ik mijn saus maakt lees je hier.

Begin op tijd! Ik begin altijd met het prepareren van het deeg, want dat moet lang genoeg kunnen rijzen. Maak voldoende deeg! Deeg is niet duur en als je te kort hebt zit je in een lastig parket. Feestje aan de gang, wijnfles half leeg en jij moet deeg gaan maken dat ook nog te kort gaat rijzen. Dat is niet leuk. Als het deeg staat te rijzen maak ik (minimaal twee uur van te voren) de oven aan en dan ga ik de rest afmaken. Groente snijden en in bakjes doen. Schotels met kaas, vlees en vis opmaken. Ik zet er meestal een bord lekkere tomatensalade bij. Dat is het drukste moment. Ondertussen moet je de oven, die aan het opwarmen is, in de gaten houden en zorgen dat de kinderen die helpen zich niet met die scherpe keukenmessen in hun vingertjes jassen.

Als dat klaar is, zit het werk er eigenlijk op. Douchen en zorgen dat je samen met je partner nog een aperitiefje kunt drinken voordat de gasten komen.

Iedereen maakt natuurlijk zijn eigen pizza! Als we beginnen roep ik alle mensen bij elkaar en geef een kleine uitleg en demonstratie over hoe je een bodem maakt. Ik probeer zonder deegrol te werken, maar echt goed lukt dat nog niet. We maken niet van die hele grote bodems. Kun je vaker terug en een andere smaak uitproberen. De bodems rollen we op een marmeren plaatje en schuiven ze dan op een houten plankje (Ik heb er 5, watervast verlijmd multiplex, rond 300 mm, 9 mm dik, zodat ze straks in de afwasmachine kunnen) met véél meel ertussen. Anders glijden ze niet op de pizzaschep en wordt het een zooi! (Pizza Calzone). Ik hou een leuk verhaaltje over pizza's, laat zien hoe je de saus op de bodem uitspreidt, leg uit wat er op tafel staat en bak de eerste pizza (Napolitana) die we in stukjes snijden en samen opeten. Dan is het: Ieder voor zich en God voor ons allen. Soms sta ik de hele avond te stoken, soms nemen de anderen het over. Ligt aan de groep.

Op het einde maken we meestal nog een wat grotere toetjespizza, die we in kleine stukjes verdelen en op een bordje met wat roomijs en een blaadje munt serveren. Als er niet meer gebakken wordt haal ik het vuur naar voren zodat het wat meer stralingswarmte geeft en we er lekker omheen kunnen zitten.

We hadden nog geen gezellige verlichting in de tuin. Na wat geëxperimenteer met fakkels en kaarsen hebben we nu in het dorpswarenhuis zo\'n snoertje aangeschaft met van die gekleurde peertjes. Is natuurlijk heel persoonlijk maar het geeft wel de feestelijke sfeer van een Italiaans vakantieterrasje. Als we te weinig stoelen hebben huur ik wel eens een biertafel (70 cm breed!) met banken. Doet het ook goed.

's Avonds nog een afwasmachine draaien, sta je 's morgens weer opgeruimder op!